Podczas leczenia ortodontycznego najczęściej mamy do czynienia z: Pacjenci z alergią na nikiel najczęściej zgłaszają pieczenie. Alergii towarzyszy zmiana wyglądu błony śluzowej, od lekkiego rumienia po błyszczące zmiany i obrzęk. Alergia na nikiel znacznie częściej występuje u kobiet (10-30%) niż u mężczyzn (1-3%). Plomba będzie w dosyć widocznym miejscu. Czy od palenia papierosów może zmienić się kolor plomby, w porównaniu z kolorem zębów? Osad z nikotyny powoduje, że zęby ciemnieją i mają żółty odcień. To dotyczy również wypełnień. Regularne zabiegi higieny jamy ustnej, czyli czyszczenie z kamienia za pomocą ultradźwięków W przypadku dorosłych leczenie może opierać się na założeniu stałego aparatu ortodontycznego lub - jeśli będzie taka potrzeba - przeprowadzeniu zabiegu chirurgicznego. Czasem konieczne jest także podcięcie wędzidełka. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Zanim ortodonta założy aparat ortodontyczny, upewnia się, czy wszystkie zęby są zdrowe. Aparat jest zakładany na wiele miesięcy, nie może więc być takiej sytuacji, że jest naklejany na zęby z próchnicą, ponieważ to doprowadziłoby bardzo szybko do przyśpieszenia jej rozwoju. Poza tym zęby powinny być dokładnie oczyszczone z Decyzja o założeniu aparatu ortodontycznego najczęściej wynika z potrzeb zdrowotnych lub estetycznych. Bez względu na powód leczenia do wyboru mamy szeroką paletę aparatów ortodontycznych, których zadaniem jest skuteczne i trwałe korygowanie wad zgryzu. Na szczęście era tradycyjnych, widocznych z daleka drucików powoli staje się przeszłością, a jednym z najczęściej Separacja zębów to dość częsty zabieg u osób planujących założyć aparat ortodontyczny. Separacja – inaczej oddzielanie zębów – polega na umieszczeniu pomiędzy zębami kilkumilimetrowych, elastycznych elementów, których głównym zadaniem jest stworzenie wolnych przestrzeni pomiędzy naturalnie stłoczonymi zębami. SP4i1PH. Każdy z nas marzy o pięknym uśmiechu. Najlepiej, żeby zęby były zdrowe, śnieżnobiałe i proste. Nie zawsze tak jest, aczkolwiek o to, by były zdrowe i śnieżnobiałe jest dużo łatwiej, aniżeli o to, by były proste. Wszyscy znamy powszechne lekarstwo na krzywe uzębienie – aparat ortodontyczny. Teoria jest banalna: wizyty u ortodonty, nałożenie aparatu, odpowiedni czas, wymarzony efekt. Dzisiaj napiszę Wam, jak to wszystko wygląda w praktyce. A praktykę mam – spędziłam kilka dobrych lat z drucikami na zębach. Zastanawiam się, ilu z Was przez ostatnie dwa lata zorientowało się, że nosiłam aparat ortodontyczny. Przypuszczam, że gdyby nie kilka fotografii z szerokim uśmiechem oraz informacji na temat tych uroczych drucików, sporo osób nie zauważyłoby ich. Dodam też, że nie był to mój pierwszy aparat, a kolejny. Zacznijmy od początku… W podstawówce zaliczyłam pierwszą wizytę u ortodonty (w Przemyślu), ponieważ moje kły (górne trójki) rosły dużo wyżej, niż pozostałe zęby, co sprawiało, że wyglądałam niczym mały wampir. Nie pamiętam zbyt wiele z tamtejszych wizyt – jedynie tyle, że dostałam dwa aparaty ruchome, które powinnam nosić jak najczęściej (zapewne 24/h), aczkolwiek byłam dzieckiem, a aparat mi przeszkadzał. Skoro coś mi przeszkadzało – unikałam tego za wszelką cenę. Po pewnym czasie okazało się, że aparat ruchomy to kiepskie rozwiązanie dla mnie, zatem zostałam skierowana do ortodonty w Rzeszowie, by tym razem założyć aparat stały. Muszę dodać, że przed założeniem aparatu zostałam skierowana również do dentysty, by wyrwać jednego (zdrowego) zęba, ponieważ nie było dla niego miejsca. Należało również wyleczyć wszystkie chore zęby, gdyż w trakcie leczenia ortodontycznego zepsute zęby to spory problem. Uczęszczałam na wizyty do pewnego małżeństwa, nie pamiętam, niestety, na jakiej ulicy znajdował się gabinet. Stały, metalowy aparat kosztował w tamtym czasie (bodajże 2004 rok) ok. 1500zł za jeden łuk – o ile się nie mylę. O aparacie ceramicznym (mniej widocznym) nie było mowy. Koszt wizyty to 100zł, wizyty odbywały się co miesiąc. Za każdym razem miałam dokręcany aparat. Jedyną atrakcją był comiesięczny wybór innego koloru gumek – ligaturek, które były zakładane na zamki. Co pamiętam z tamtego okresu? Godzinę spędzoną w aucie w drodze do Rzeszowa, godzinę w kolejce (nie wiem dlaczego, ale mimo umówionej godziny u ortodonty, na miejscu zawsze spotykały nas ogromne kolejki), godzinę drogi powrotnej i ogromny ból po każdej wizycie. Pamiętam również, że w latach 2004-2006 aparaty nie były popularne, w Polsce wciąż były rzadkością, dzieci w szkole niejednokrotnie śmiały się z moich drucików. Po dwóch latach ortodonci stwierdzili, że czas pozbyć się aparatu – nie wyobrażacie sobie, jak ogromnie się z tego cieszyłam. Dostałam aparaty retencyjne – plastikowe, przezroczyste płytki, które miałam jak najczęściej zakładać na zęby. Muszę dodać, że ortodonci zostawili mi na zębach klej, co nie powinno mieć zupełnie miejsca. Przez kilka lat było wszystko w porządku, dopóki nie zaczęły wyżynać mi się ósemki. Wszystkie cztery na raz. Wylądowałam w szpitalu, gdzie dostałam zastrzyki przeciwbólowe – był tak bardzo ciężko. Mam dosyć małą szczękę, zatem nie było miejsca dla ósemek. Co za tym idzie – zęby zaczęły się ponownie wykrzywiać, zostałam zmuszona do ponownej wizyty u ortodonty. Z racji, że studiowałam już w Krakowie i spędzałam tam większość swojego czasu, postanowiłam znależć ortodontę na miejscu. Zupełnym przypadkiem na mojego maila dotarła oferta AlbusDent z aparatami ceramicznymi w dosyć przystępnej cenie. Poczytałam opinie w internecie i postanowiłam umówić się na wizytę (grudzień 2011). Na miejscu trafiłam na świetnego ortodontę – dr Klaudię Hadyś. Dosyć szybko postawiła diagnozę: wyrywamy trzy zęby, zakładamy dwa aparaty. Wyrywanie (tym razem już u chirurga!) strasznie się przeciągnęło, chodziłam z opuchniętą twarzą, dlatego aparat został mi założony dopiero w maju 2012 (najpierw górny łuk, miesiąc później dolny). Za dwa aparaty ceramiczne (praktycznie niewidoczne) zapłaciłam 3500zł, odciski łuków kosztowały ok. 100zł, natomiast wizyty (co 1,5-2 mies.) – ok. 180-200zł (w założeniu, że 100zł za jeden łuk). Podczas wizyt miałam wymieniane łuki, zakładane niewidoczne ligaturki. Wizyty trwały ok. 10-15 minut, kolejek do gabinetu nie było, wszystko przebiegało dosyć sprawnie. Do dwóch dni po wizycie nie mogłam niczego gryźć, ponieważ do tego stopnia bolały mnie zęby. Muszę wspomnieć jeszcze o wyciągach – to gumki, które należy zakładać na aparat w odpowiedni sposób wskazany przez ortodontę. Wywołują sporo bólu, często w nocy budziłam się i je zdejmowałam. Po dwóch latach noszenia aparatu, kilka dni temu pozbyłam się górnego łuku, natomiast w sierpniu powinnam pozbyć się łuku dolnego. Jak wrażenia? Sądziłam, że ciężko będzie mi się przyzwyczaić do braku aparatu, aczkolwiek niepotrzebnie sie obawiałam. Przyznam szczerze, że jestem zadowolona z efektu, choć wciąż zastanawiam się, czy nie można było bardziej przesunąć łuku w prawą stronę (choć wiem, że nie możnaby, musiałabym nosić aparat chyba całe życie). Na górny łuk jako aparat retencyjny dostałam klasyczny aparat ruchomy (taki jak na zdjęciach u góry), natomiast na dolny dostanę plastikową płytkę (również zdjęcie u góry). Koszt zdjęcia aparatu oraz aparatu retencyjnego to 400zł. Nie wiem, ile będzie kosztowało mnie zdjęcie aparatu dolnego i aparat retencyjny w postaci płytki. Wraz z aparatem retencyjnym dostałam kartkę, na której mam wypisane zalecenia dot. użytkowania aparatu -tj. przez pierwsze dwa tygodnie powinnam nosić go 24/h, później natomiast o 6 godzin powinnam skracać czas. Przez pierwsze 2-3 dni po założeniu aparatu retencyjnego okropnie bolały mnie zęby – do tego stopnia, że budziłam się w nocy i zupełnie nieświadomie zdejmowałam aparat, by móc spokojnie spać. Dzisiaj (6 dni po zdjęciu aparatu stałego) już wszystko jest w porządku, zęby mnie nie bolą, a aparat retencyjny mi nie przeszkadza. Przeraża mnie perspektywa każdej nocy spędzonej z aparatem, ale czego się nie robi… ;) Tyle o moim aparacie, teraz napiszę Wam kilka ogólnych informacji nt. aparatów. :) 1. Przez założeniem aparatu należy wyleczyć wszystkie chore zęby. 2. Często, by założyć aparat, potrzebne jest usunięcie zdrowych zębów – musicie się z tym liczyć. 3. Również, by założyć aparat, konieczne jest założenie gumek – separatorów między zęby, by zrobić miejsce na pierścienie (elementy kończące aparat z dwóch stron łuku i podtrzymujące drut). 4. Samo założenie aparatu trwa niedługo – ok. 1 godziny i zupełnie nie boli. 5. Zęby zaczynają boleć wieczorem – zarówno po założeniu aparatu, jak i po każdej wizycie u ortodonty. Da się z tym żyć, ja zażywałam środki przeciwbólowe. :) 6. Z noszeniem aparatu stałego wiążą się niestety okropne rany we wnętrzu jamy ustnej. Aparat odbija się i zostawia bolesne ślady. Najbardziej skutecznym sposobem jest wosk lub silikon, który należy naklejać na zamki. Dostaniecie go u ortodonty (za darmo), polecam natomiast zamówienie większego pakietu np. na Allegro (jedno opakowanie kosztuje ok. 1zł, zatem koszt stosunkowo niewielki, a wosk jest BARDZO potrzebny w najmniej spodziewanych momentach). Do wyboru różne zapachy! :) 7. Należy unikać jabłek – nie polecam jeść jabłek w całości, warto pociąć je na mniejsze kawałki. Są zbyt twarde i mogą spowodować odklejenie się zamków. 8. Ogólnie rzecz biorąc: należy unikać jedzenia wszystkiego, co twarde oraz klejące się. 9. Uważajcie na żywność z makiem. Wiem, że drożdżówki z makiem smakują nieziemsko (uwielbiam je!), ale mak w aparacie nie wygląda atrakcyjnie i ciężko się go pozbyć. ;) 10. Żywność oraz napoje często odbarwiają gumki (bezbarwne stają się niekiedy czerwone, różowe czy żółte) – uważajcie na to, myjcie często zęby. 11. Czym myć zęby? Są specjalne szczoteczki do aparatów (z miękkim włosiem układającym się w kształcie litery V), ja natomiast przez dwa ostatnie lata używałam klasycznej Oral B 360stopni – świetnie radziła sobie z aparatem. Niezbędna jest szczoteczka do czyszczenia przestrzeni między zębami, a aparatem (szczoteczka jednopęczkowa) – znajdziecie ją w sklepach dentystycznych, aptekach i w Rossmannie za ok. 10zł (Prokudent). Pamiętajcie również o płynach do płukania jamy ustnej z fluorem! 12. Jeśli skończyliście gimnazjum – wybierajcie białe lub bezbarwne ligaturki, kolorowe zostawcie młodszym użytkownikom aparatów. Tęcza wygląda fajnie, ale na niebie – nie na zębach. ;) (edit: Błagam, nie traktujcie wszystkiego śmiertelnie gumki wyglądają nieco nieestetycznie i przez nie Wasz aparat rzuca się bardziej w oczy.) 13. Zdejmowanie aparatu nie boli – trwa ok. 20-30min. Po zdjęciu aparatu ortodonta powinien wypolerować zęby, by były idealnie gładkie i nie został na nich klej. 14. Aparat retencyjny po zdjęciu aparatu stałego to konieczność! 15. Warto go od czasu do czasu umyć w płynie do protez. :P 16. Jeśli ktokolwiek śmieje się z Waszego aparatu – naprawdę nie warto się tym przejmować. Walczycie przecież o piękne, proste zęby! :) Jestem ciekawa, czy moi czytelnicy noszą bądź nosili aparaty ortodontyczne. Koniecznie napiszcie w komentarzach, jak to u Was wygląda! :) To chyba tyle na temat aparatów… Jeśli macie do mnie jakieś pytania dotyczące noszenia aparatu, śmiało pytajcie. Buziaki! ♥ zdj. Albusdent, Pinterest, WeHeartIt Strona główna Zdrowie Stomatologia i ortodoncja Powikłania po leczeniu ortodontycznym Powikłania w trakcie i po leczeniu ortodontycznym dotyczą zarówno dziąseł, jak i samych zębów, a mogą pojawić się na każdym etapie leczenia, jak również po jego zakończeniu. Jakie powikłania mogą pojawić się po leczeniu ortodontycznym? Jakie mogą być skutki uboczne noszenia aparatu ortodontycznego i jak im zapobiegać? Powikłania po leczeniu ortodontycznym Spis treściPowikłania w trakcie i po leczeniu ortodontycznymZapobieganie powikłaniom leczenia ortodontycznegoOrtodoncja dorosłych Powikłania w trakcie jak i po leczeniu ortodontycznym mogą zdarzyć się u każdego pacjenta. Leczenie ortodontyczne polega na ustawieniu zębów w taki sposób, aby przywrócić prawidłowe warunki zgryzowe i jednocześnie poprawić estetykę uśmiechu i rysów twarzy. Efekt ten osiąga się przez przyłożenie niewielkich sił do zębów, co powoduje przemieszczanie zębów i ustawienie ich w prawidłowej pozycji. Leczenie ortodontyczne prowadzone może być z użyciem zarówno ruchomych (wyciąganych), jak i stałych aparatów ortodontycznych. Tak jak w przypadku innych zabiegów medycznych tak i w tym przypadku, leczenie nie jest w pełni przewidywalne i może być związane z wystąpieniem pewnych specyficznych powikłań. Według terminologii medycznej powikłanie opisane jest jako niepożądane zdarzenie wynikające z obecności choroby lub prowadzonego leczenia. Powikłania w trakcie i po leczeniu ortodontycznym Powikłania związane z leczeniem ortodontycznym mogą pojawić się w trakcie, a także już po jego zakończeniu. Skutki uboczne noszenia aparatu ortodontycznego to:1. Przebarwienia szkliwa, białe plamy, próchnica zębów. Powikłania te wiązane są z nieprzestrzeganiem zaleceń lekarza dotyczących utrzymywania prawidłowej higieny jamy ustnej. Aparaty ortodontyczne utrudniają oczyszczanie zębów z płytki nazębnej i resztek pokarmowych. Stanowi to czynnik ryzyka dla powstawania odwapnień szkliwa (białych plam) a następnie próchnicy. Najczęściej przebarwienia pojawiają się w okolicy przydziąsłowej zębów i wynikają one z utraty substancji mineralnych szkliwa. Przybierają kształt białych półksiężyców, kolorem wyróżniających się od powierzchni zdrowego szkliwa. Z biegiem czasu, jeżeli pacjent nie poprawi higieny jamy ustnej, białe plamy przekształcają się w ubytki próchnicowe. 2. Choroby dziąseł i przyzębia to kolejne możliwe powikłania leczenia ortodontycznego. Najczęściej są one wynikiem nieprzestrzegania zasad higieny jamy ustnej. Obecne w płytce nazębnej bakterie wywołują stan zapalny dziąseł, powodując ich zaczerwienie oraz obrzęk. W przebiegu stanu zapalnego dziąsła krwawią przy delikatnych urazach. Objawem współwystępującym z symptomami wymienionymi powyżej może być ból. Innym stanem patologicznym przyzębia, mogącym pojawić się w trakcie leczenia ortodontycznego, są recesje. Recesje związane są odsłonięciem powierzchni korzenia, wynikającym z zaniku dziąsła w okolicy szyjki zęba. 3. Nadżerki oraz rany błony śluzowej to kolejne możliwe skutki uboczne noszenia aparatu ortodontycznego. Aparaty ortodontyczne mają bezpośredni kontakt ze śluzówką, przez co niektóre z ich elementów mogą wywoływać uszkodzenie błony śluzowej. Urazy te objawiają się powstawaniem niewielkich bolesnych ran i nadżerek śluzówki. Pojawiają się one najczęściej w początkowym etapie leczenia, w pierwszych dniach po założeniu aparatu. 4. Reakcje alergiczne na substancje chemiczne używane do produkcji aparatów ortodontycznych należą do bardzo rzadkich powikłań leczenia ortodontycznego. Prawie wszystkie z obecnie stosowanych aparatów ortodontycznych zawierają elementy wykonane z metalu. Stopy metali stosowane w ortodoncji zawierają w swoim składzie nikiel, chrom i kobalt, a więc metale odpowiedzialne za występowanie powszechnych alergii kontaktowych. Nikiel należy do najczęściej występujących alergenów - nadwrażliwość na ten metal dotyczy około 15 proc. populacji osób dorosłych. Innymi alergenami w ortodoncji są składniki akrylu (masy, z której wykonuje się aparaty ruchome), a także lateks wchodzący w skład rękawiczek diagnostycznych zakładanych przez lekarza. 5. Resorpcja korzeni zębów - zjawisko to dotyczy szerokiej grupy (nawet u około 60-70 proc.) osób noszących stałe aparaty ortodontyczne. Mechanizm tego typu resorpcji nie został w pełni poznany. W wyniku leczenia ortodontycznego dochodzi do skrócenia długości korzeni zębów. Zwykle jest to proces o niewielkim natężeniu, nie mający większych implikacji. Zmiany tego typu uwidaczniają się na kontrolnych zdjęciach radiologicznych, wykonywanych w trakcie leczenia. W przypadku bardzo nasilonej resorpcji korzeni, lekarz prowadzący może zadecydować o przerwaniu Zapalenie miazgi zębów jest to stosunkowo rzadko występujące powikłanie. Siły działające podczas leczenia ortodontycznego oprócz przemieszczenia zębów, mogą powodować zaburzenia przepływu krwi przez miazgę. Proces ten może przyczynić się do zmian w ukrwieniu żywej tkanki zęba, powodując rozwój stanu zapalnego. Zazwyczaj jest to zapalenie odwracalne, niewymagające interwencji endodontycznej. W bardzo rzadkich przypadkach może dojść do utraty żywotności Nawrót wady zgryzu. Niwelowanie zaburzeń ortodontycznych nie kończy się wraz ze ściągnięciem aparatu. Konieczny jest jeszcze okres retencyjny, w którym utrwalane są wyniki leczenia. W tym czasie pacjent nosi specjalne aparaty retencyjne. Okres ich użytkowania wyznaczany jest przez lekarza ortodontę. W przypadku nieużytkowania lub niepoprawnego użytkowania aparatu retencyjnego przez pacjenta wada może się cofać. Wtedy osiągnięte wyniki leczenia zostają utracone. Radca prawny, Przemysław Gogojewicz, Kancelaria Usług Prawnych Gogojewicz & Współpracownicy Skutki leczenia ortodontycznego a odszkodowanie Rok temu zdecydowałam się na założenie aparatu ortodontycznego (cofnięta dolna dwójka i lekki tyłozgryz). Doktor wyrwała cofniętą dolną dwójkę i założyła aparat, jakieś 3 tygodnie temu powiedziała, że ściągamy dolny aparat, przy czym napomknęła coś o rozszerzeniu żuchwy i wstawieniu implantu, dodała jednak, że nie polecałaby tego. Kilka dni po tym asystentka pani doktor ściągnęła mi aparat i zauważyłam dziwny wygląd zębów. Pomijając brak dwójki, w tym miejscu była trójka, co już dziwnie wyglądało. W domu doszłam do wniosku, że zęby w żuchwie są bardzo cofnięte. Wada jest tak duża, że pomiędzy żuchwę a szczękę przy zamkniętej buzi mogę wsadzić palec wskazujący, czego nie było przed leczeniem. Poszłam więc do doktor, pokazując wadę. Chyba się przestraszyła i zaproponowała mi guzki na podwójnej retencji i wyciągi, bo aparat górny jeszcze mam. Skonsultowałam się z innym ortodontą, który stwierdził, że w żadnym wypadku nie pomoże to przy mojej wadzie, a wyrwania dwójki nie skomentuje, bo to nie powinno być robione. Co mam robić? Czy mogę żądać zwrotu pieniędzy za całe leczenie i dalsze leczenie na koszt lekarza? Czy mogę ubiegać się o odszkodowanie lub zadośćuczynienie?Przemysław Gogojewicz, radca prawny: W tej sprawie należałoby zgromadzić dokumentację medyczną i udać się do prawnika w celu jej analizy i podjęcia właściwej decyzji w sprawie. Warto jeszcze skonsultować przeprowadzone leczenie ortodontyczne z innym specjalistą. Błędy w sposobie leczenia zdarzają się coraz częściej, a brak właściwej wiedzy ortodontycznej, medycznej jest przyczyną wielu powikłań i dodatkowych schorzeń u pacjentów. Schematyzacja procesów leczenia również bywa przesłanką, która sprawia, że coraz częściej pojawią się błędy w leczeniu. To wszystko należy dogłębnie przeanalizować przy pomocy prawnika specjalizującego się w prawie medycznym i podjąć decyzję co do postępowania w sprawie odszkodowania czy zadośćuczynienia. Szczególnie dotkliwy dla pacjenta jest błąd diagnostyczny (błąd rozpoznania), gdyż skutkiem jego jest wadliwe leczenie lub zaniechanie leczenia. Uważa się, że diagnoza powinna składać się z dwóch procedur: 1) zebranie faktów, 2) analiza tych faktów (ocena, określenie choroby, ewentualne konsultacje ze specjalistami, konieczność dodatkowych badań, jeśli początkowa diagnoza musi być potwierdzona lub zmieniona). Pierwsza procedura wymaga staranności ze strony ortodonty, druga - wiedzy i doświadczenia. Uchybienia na każdym etapie tych procedur mogą prowadzić do błędów diagnostycznych. Błąd terapeutyczny zachodzi w razie wyboru niewłaściwej metody lub sposobu leczenia, nienależycie wykonanej operacji, przeprowadzenia operacji mimo przeciwwskazań medycznych, zaniechania lub zbyt późnego podjęcia leczenia, Zapobieganie powikłaniom leczenia ortodontycznego Prawidłowa higiena jamy ustnej jest nieodzownym elementem leczenia ortodontycznego. Pacjenci jeszcze przed założeniem aparatu ortodontycznego powinni doskonalić umiejętność dbania o higienę jamy ustnej. W trakcie leczenia przydatne mogą okazać się specjalne szczoteczki do aparatów ortodontycznych oraz zastosowanie roztworów płuczących do jamy ustnej. Nie wolno zapominać o regularnych wizytach kontrolnych u swojego lekarza dentysty. Umożliwią one zdiagnozowanie wczesnych zmian próchnicowych oraz odpowiednie ich leczenie. W przypadku znacznych zaburzeń związanych z przyzębiem (zapalenie dziąseł, recesje itp.), wskazana może być wizyta w gabinecie lekarza periodontologa. Lekarze ortodonci przeprowadzają leczenie według określonych norm, mimo to nie da się w stu procentach wyeliminować powikłań z nim związanych. Sonda Do jakich chorób może prowadzić nieodpowiednia higiena jamy ustnej? zapalenia dziąseł, aftowego zapalenia jamy ustnej, próchnicy zapalenia zatok szczękowych grypy Ortodoncja dorosłych Leczenie ortodontyczne dorosłych nie polega tylko na ustawianiu zębów w równe łuki. Leczenie ortodontyczne dorosłych to także praca ortodonty nad symetrią całej twarzy. Na czym polega ortodoncja osób dorosłych? Jak leczenie ortodontyczne wpływa na rysy naszej twarzy? Posłuchaj naszego eksperta. Leczenie ortodoncyjne u dorosłych Rozwiąż test o zdrowiu Więcej z działu Stomatologia i ortodoncja Założenie aparatu ortodontycznego to skuteczny sposób na uzyskanie pięknych i prostych zębów. Co więcej, prawidłowo ułożone zęby ułatwiają dbanie o czystość całej jamy ustnej i znacznie rzadziej ulegają paradontozie czy próchnicy. Aparaty ortodontyczne mogą być noszone zarówno przez dorosłych, jak i dzieci lub młodzież. Specjalnie z myślą o najmłodszych pacjentach stworzono aparaty kolorowe oraz ciekawie zdobione. Nieprawidłowo ułożony zgryz znacznie utrudnia rozgryzanie, powoduje wady wymowy i sprzyja rozwojowi chorób jamy aparatów ortodontycznych Dziś widok metalowego drucika na zębach nikogo już nie dziwi. Aparaty ortodontyczne stosuje się w celach leczniczych i estetycznych. Pomagają pozbyć się kompleksów wynikających z nieładnego uśmiechu, poprawiając tym samym komfort życia. Rozróżnić można kilka rodzajów aparatów ortodontycznych. Najczęściej spotkamy się z aparatami stałymi oraz ruchomymi. Ruchome wersje zalecane są szczególnie w przypadku dzieci między 2 a 12 rokiem życia. Dzięki temu rozwiązaniu zęby mleczne wychylają się w odpowiednią stronę, dzięki czemu zęby stałe zyskają miejsce na prawidłowy rozwój. Podczas takiego leczenia bardzo ważna jest współpraca na liniach dziecko - rodzice - lekarz. Obowiązkiem rodziców jest dopilnowanie, by maluch rzeczywiście nosił aparat tak, jak zaleca ortodonta Rzeszów . Dzięki temu po zakończonym leczeniu uda się ocenić, czy będzie konieczna kontynuacja i założenie np. aparatu stałego. Co więcej, należy pamiętać o regularnych wizytach kontrolnych i wymianach aparatu ruchomego na nowy wraz ze wzrostem przypadku dzieci, aparaty stałe zakładane są wtedy, kiedy ma ono już wszystkie zęby stałe. W przypadku dorosłych często bywa tak, że wraz z leczeniem ortodontycznym konieczne jest wykonanie odpowiednich zabiegów protetycznych lub zastosowanie implantów. Wśród dorosłych pacjentów dużą popularnością cieszą się nowoczesne aparaty lingwalne. Tego typu aparat mocowany jest na wewnętrznej stronie zębów, przez co jest on zupełnie niewidoczny dla otoczenia. Decyzję o wyborze takiego aparatu zawsze należy konsultować z ortodontą. Jak się przygotować do założenia aparatu ortodontycznego? Założenie aparatu ortodontycznego musi być poprzedzone kilkoma działaniami. Przede wszystkim konieczne jest wykonanie zdjęcia RTG, obrazującego stan kości i zębów oraz zdjęcie stanu zębów sprzed leczenia. Następnie należy udać się do stomatologa, który naprawi wszystkie ubytki i oczyści zęby z kamienia i osadu. Ostatnim krokiem jest wykonanie gipsowego odcisku zębów. Na jego podstawie możliwe będzie opracowanie optymalnego ułożenia zębów oraz wybór najbardziej odpowiadającego aparatu. Jak wygląda zakładanie aparatu ortodontycznego? W zależności od pacjenta, założenie aparatu ortodontycznego może mieć miejsce podczas jednej wizyty, albo musi być poprzedzone założeniem separacji (elastycznych elementów między zębami trzonowymi). Tydzień później powinna nastąpić kolejna wizyta, w trakcie której ortodonta usunie separację i przymocuje do zębów trzonowych pierścienie. Na tak przygotowane zęby nakleja się zamki, na których umieszcza się ligatury trzymające metalowy łuk. To ten element będzie wywierał nacisk na zęby tak, że korekcie ustawienia ulegną nawet ich korzenie. Osoby zamierzające nosić aparat ortodontyczny muszą być świadome, że co około miesiąc będą musiały przychodzić na wizyty kontrolne. Dzięki nim lekarz sprawdzi postępy w leczeniu i porówna stan zębów sprzed leczenia ze stanem faktycznym. Przy każdej wizycie nastąpi także zmiana ustawienia aparatu. Cały proces leczenia ortodontycznego wymaga naprawdę długiego czasu. Mimo iż jest do sprawa indywidualna, zwykle aparat stały nosi się przez około dwa lata. Jak dbać o higienę jamy ustnej w trakcie leczenia ortodontycznego? Rutyna czyszczenia jamy ustnej ulega znacznej zmianie w momencie założenia aparatu ortodontycznego. Obecność ciał obcych w jamie ustnej zawsze powoduje pozostawanie większej ilości resztek jedzenia. Dlatego też posiadacze aparatów ortodontycznych muszą myć zęby po każdym posiłku. Wraz ze standardową szczoteczką zaleca się stosowanie specjalnej, pozwalającej dokładnie wyczyścić przestrzenie międy zębami i aparatem. Dodatkowo, warto zaprzyjaźnić się z nicią dentystyczną oraz specjalistycznymi płynami do płukania jamy o założeniu aparatu ortodontycznego to spora inwestycja. Oprócz samej ceny aparatu, w koszt leczenia należy wliczyć też cenę leczenia przed założeniem oraz każdorazową wizytę kontrolną po założeniu łuku. Z pewnością warto podjąć się tego wyzwania, bo piękny i zdrowy uśmiech nie tylko poprawi samopoczucie i komfort życia, ale też uchroni przed wieloma chorobami zębów i dziąseł. Ortodoncja nie jest nauką ścisłą. Nie sposób przewidzieć wszystkich następstw leczenia aparatem stałym. Nawet standardowe i sprawdzone procedury mogą u indywidualnych pacjentów wywołać nieprzewidziane reakcje. Ortodonta prowadzi leczenie według planu zaakceptowanego przez pacjenta i zakładającego najlepszy możliwy wynik, jednak nie można zagwarantować pełnej satysfakcji z osiągniętego rezultatu i braku powikłań. Poniżej przedstawiamy najczęściej zdarzające się powikłania: Próchnica zębów i odwapnienia Aparaty ortodontyczne nie powodują próchnicy, są jednak miejscem dodatkowej retencji resztek pokarmu i płytki nazębnej. Nieprawidłowa higiena (patrz zalecenia dla pacjenta ortodontycznego) może powodować zwiększone ryzyko próchnicy i odwapnień. Najbardziej charakterystyczne są białe plamy w kształcie półksiężyca powstające pomiędzy linią dziąsła a zamkiem ortodontycznym. Są one trudne do zlikwidowania i w przypadku ich pojawienia się lekarz może zalecić zdjęcie aparatu. Należy również podkreślić, że noszenie aparatu stałego nie zwalnia pacjenta z profilaktycznych wizyt i przeglądów u stomatologa co najmniej co 6 miesięcy. Obrzęk dziąseł i choroby przyzębia Problemy z przyzębiem mogą pojawić się na każdym etapie leczenia ortodontycznego, a najczęściej spowodowane są niedostateczną higieną. Może je wywołać również specyficzna flora bakteryjna i obciążenie genetyczne. W takim wypadku konieczna jest wizyta u specjalisty periodontologa i kontrole co 3-6 miesięcy. Pacjent z chorym przyzębiem może być leczony aparatem stałym, lecz powinno się to odbywać wyłącznie w okresie remisji choroby. Aktywna choroba przyzębia jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia ortodontycznego. Warto też podkreślić, że choroba przyzębia pojawia się bardzo rzadko. Najczęściej występuje proste zapalenie dziąsła (obrzęk i krwawienie), które mija natychmiast po wdrożeniu prawidłowej higieny. Skrócenie korzeni zębów Podczas leczenia ortodontycznego u 70% pacjentów dochodzi do skrócenia korzeni zębów o różnym nasileniu. Niestety nie można przewidzieć, których pacjentów może dotyczyć ten problem. Nieznaczne skrócenie długości korzeni nie powoduje żadnych negatywnych następstw. Wyłącznie agresywne skracanie się korzenia zęba jest wskazaniem do przerwania leczenia. W celu kontroli procesu należy wykonywać śródlecznicze zdjęcia radiologiczne. Czas leczenia Czas leczenia zależy od wielu czynników: nasilenia wady, potencjału wzrostu i wieku pacjenta oraz jego współpracy. Przeciętny czas aktywnego leczenia ortodontycznego wynosi 2 lata. Może ulec wydłużeniu, jeśli wystąpi nieprzewidziany niekorzystny wzrost, jeśli sprowadzane są zęby zatrzymane lub leczone są ciężkie wady morfologiczne. Modyfikację czasu leczenia może spowodować również indywidualna różna podatność tkanek pacjenta (kości i tkanek miękkich) na zastosowane siły ortodontyczne. Podany czas obejmuje wyłącznie leczenie aktywne. Następnie wymagany jest okres retencji (często dożywotni). Znaczne wydłużenie czasu leczenia następuje w przypadku braku współpracy ze strony pacjenta tj. nieterminowego zgłaszania się na wizyty i odklejania zamków i innych mechanicznych uszkodzeń aparatu. Stawy skroniowo-żuchwowe Ból w stawie skroniowo-żuchwowym może wystąpić bez lub podczas leczenia ortodontycznego. Najczęściej wywołuje je nadmierne zaciskanie i zgrzytanie zębami. Dolegliwości mogą spowodować również stany pourazowe, reumatoidalne zapalenie stawów, wrodzone skłonności do zaburzeń w stawach. Pojawiające się dolegliwości należy natychmiast zgłosić ortodoncie, gdyż mogą wymagać konsultacji ze specjalistą. Urazy spowodowane aparatami ortodontycznymi W trakcie leczenia ortodontycznego mogą wystąpić uszkodzenia tkanek twardych i miękkich jamy ustnej. Szczególnie w pierwszych dobach po założeniu aparatu na języku i policzkach pojawiają się drobne otarcia (dolegliwościom może zapobiec użycie wosku ortodontycznego). Dolegliwości te znikają po okresie adaptacji i nie mają znaczenia praktycznego. Podczas zdejmowania aparatu ortodontycznego może dojść do uszkodzenia szkliwa i wszelkiego rodzaju uzupełnień. Dotyczy to szczególnie aparatów estetycznych. Nawroty Zakończone leczenie ortodontyczne nie gwarantuje idealnie prostych zębów do końca życia. W celu utrzymania pozycji zębów wymagane jest noszenie indywidualnie dobranych retejnerów zgodnie z zaleceniami ortodonty. Pomimo wszystko zmiany ustawienia zębów mogą wystąpić z przyczyn naturalnych jak nawyki: tłoczenie języka, oddychanie przez usta oraz wzrost i starzenie. Niewielkie stłoczenia, szczególnie siekaczy dolnych, pojawiają się z czasem i często muszą być zaakceptowane. Aparat na zęby - zakładać najpierw górę czy dół? A może oba łuki na raz?/ iStock Opublikowano: 10:17Aktualizacja: 15:12 Zakładasz aparat na zęby i zastanawiasz się, jak najszybciej możesz mieć to z głowy? Chcesz za jedną wizytą zamontować metalowe druty na obu łukach? A może wolisz najpierw na górę a później na dół lub odwrotnie? Nie wiesz, co jest najlepszym rozwiązaniem? Ortodontka Anna Wasiewicz rozwiewa wątpliwości. Zakładanie aparatu – najpierw góra czy dół?Zakładanie aparatu na zęby – jak wygląda zabieg?Czy zakładanie aparatu boli?Ile trwa zakładanie aparatu? Zakładanie aparatu – najpierw góra czy dół? Kiedy już najważniejsza decyzja zapadnie i zdecydujesz się na założenie stałego aparatu na zęby, dochodzą nowe pytania i wątpliwości. Po przebrnięciu przez nie, wybraniu odpowiedniego leczenia ortodontycznego i rodzaju aparatu, pojawiają się wciąż kolejne zagadki. W końcu nadchodzi finalny moment, od którego będziesz nierozłączna z aparatem przez kilka a nawet kilkanaście miesięcy. Wiadomo, chcesz poprawić wadę zgryzu jak najszybciej, więc zastanawiasz się, czy możesz założyć aparat na górny i dolny łuk podczas jednej wizyty w gabinecie ortodonty. A może najpierw wolisz dół, żeby się przyzwyczaić a potem górę lub odwrotnie. Czy tak można i czy to dobry pomysł? Na to pytanie odpowiedziała na swoim profilu na Instagramie ortodontka, Anna Wasiewicz. – Pacjenci często pytają, czy można założyć obydwa aparaty na raz – pisze Wasiewicz i odpowiada – Nie zawsze można lub ściślej: lepiej to rozłożyć na dwa terminy – dodaje. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Naturell Czosnek Max Bezzapachowy, 90 kapsułek 17,39 zł Odporność Estabiom Baby, Suplement diety, krople, 5 ml 28,39 zł Odporność Naturell Ester-C® PLUS 100 tabletek 57,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z dobrym seksem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Beauty Naturell Cynk Organiczny + C, 100 tabletek 12,99 zł Ortodontka zaznacza w swoim wpisie, że rozłożenie na dwa razy a także kolejność góra – dół zależą bowiem nie tylko od wady, ale i od rodzaju zakładanego aparatu. „Przy niektórych wadach lepiej jest założyć najpierw górny, a przy innych dolny aparat. Rozłożenie terminu założenia aparatów może też mieć znaczenie przy rodzaju aparatu, tzn. czy będzie on od zewnątrz czy od środka (od strony języka)” – wyjaśnia. Najlepiej więc porozmawiać na ten temat ze swoim ortodontą, który dokładnie wytłumaczy, dlaczego taka kolejność i sposób. Wasiewicz dodaje także, że najważniejszy przy zakładaniu aparatu jest komfort pacjenta i tym przede wszystkim należy się kierować. Czy w takim razie zdarzają się tacy, którzy zakładają aparat od razu na oba łuki? Oczywiście! – Znam takich, co chcą przeżyć swoje katharsis raz i mieć później z głowy – pisze ortodontka. Niestety, jak dodaje – trudniej będzie się od razu przyzwyczaić do dwóch aparatów. Zakładanie aparatu na zęby – jak wygląda zabieg? Ortodonta w pierwszej kolejności oczyszcza zęby, następnie mocuje na trzonowcach pierścienie, a na pozostałe zęby za pomocą specjalnego kleju przykleja pojedyncze zamki. Ostatnim etapem jest przymocowanie drutu ligaturami – małymi gumkami, których kolor można zmieniać w zależności od preferencji. Czy zakładanie aparatu boli? Zakładanie stałego aparatu na zęby nie jest bolesnym zabiegiem. Po założeniu aparatu ortodontycznego przez około 7 dni pacjent może odczuwać dyskomfort, a nawet niewielki ból podczas gryzienia, dlatego w tym czasie zaleca się spożywanie rozdrobnionych lub półpłynnych pokarmów. Niekiedy zdarza się, że poszczególne elementy mogą obcierać policzki. Należy wtedy zabezpieczyć je specjalnym woskiem. Ile trwa zakładanie aparatu? Zabieg zakładania stałego aparatu zwykle trwa około 1,5 godziny. Rozłożony jest też na kilka etapów, w zależności od tego, czy zakłada się aparat na jeden czy oba łuki. Ile trwa założenie aparatu od pierwszej wizyty? Zależne jest to od stanu uzębienia. Zęby najpierw muszą być wyleczone, dopiero wtedy można założyć aparat. Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Ewa Wojciechowska Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Zainteresują cię również: Najpopularniejsze

gorączka po założeniu aparatu ortodontycznego