Po zamoczeniu uszu należy więc każdorazowo dokładnie osuszać małżowinę. Jeśli nie jest to możliwe, trzeba wiedzieć, jak odetkać ucho zatkane wodą po basenie czy prysznicu. Oto kilka sposobów na odetkanie uszu: usunięcie wody dzięki grawitacji – kiedy ucho jest zatkane wodą, wystarczy przechylić głowę w bok i lekko Dr n. med. Krzysztof Jach Chirurg plastyczny , Szczecin. 86 poziom zaufania. Objawy ropnego zapalenia z perforacją błony bębenkowej. Ryzyko powikłań. redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie. Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników. Ból ucha u dzieci jest dolegliwością, która powoduje pogorszenie samopoczucia, płaczliwość i obniża jakość snu. Dlatego też dolegliwości bólowe warto minimalizować poprzez stosowanie bezpiecznych dla dzieci leków przeciwbólowych bez recepty i przeciwzapalnych. Na ból ucha u dzieci można podać paracetamol lub ibuprofen. Zapalenie dziąseł u dziecka – przyczyny, objawy i leczenie. Zapalenie dziąseł u dziecka to wbrew pozorom częste zjawisko, wynikające przede wszystkim z namnażania się bakterii w jamie ustnej. Stan zapalny dziąsła u dziecka objawia się krwawieniem z dziąseł, bólem podczas szczotkowania zębów, obrzękiem dziąseł oraz ich Zapalenie ucha u dziecka. Przyczyny, objawy i leczenie. Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Piotr Raganowski. Zapalenie ucha u dziecka. Przyczyny, objawy i leczenie. Zapalenie ucha to bolesna infekcja, często występująca u najmłodszych dzieci. (GettyImages) Z kolei chorobą wieku dziecięcego jest wysiękowe zapalenie ucha, które charakteryzuje ropa z ucha u dziecka (wysięk z ucha u dziecka), pogorszenie słuchu, niekiedy pojawiają się również szumy uszne. Wysiękowe zapalenie ucha u dorosłych diagnozowane jest rzadziej, pacjenci skarżą się na bulgotanie i wrażenie wody w uchu. 2.1. u0Ci. Z tą chorobą trzeba się… zaprzyjaźnić. AZS wymaga cierpliwości i konsekwencji w pielęgnacji. Kto tak postępuje – może liczyć, że atopowe zapalenie skóry nie będzie uciążliwe, a objawy się wyciszą. Jak rozpoznać wyprysk atopowy? Jak prawidłowo pielęgnować skórę z AZS? Podpowiadamy. Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest alergiczną chorobą skóry, która najczęściej występuje u dzieci przed ukończeniem piątego roku życia, zwłaszcza w przypadku, gdy rodzice mają stwierdzone choroby alergiczne. Przyczyną AZS jest defekt skóry, która staje się nieszczelna, przez co ułatwiony jest dostęp alergenów i zwiększone ryzyko utraty wody. Charakterystycznymi objawami atopowego zapalenia skóry są zmiany skórne o typie wyprysku atopowego oraz nasilony świąd skóry. Podstawą leczenia AZS jest prawidłowa oraz regularna pielęgnacja skóry preparatami przeznaczonymi do skóry atopowej. Co to jest atopowe zapalenie skóry (AZS)? U kogo może się pojawić? Czy jest zaraźliwe? Atopowe zapalenie skóry (łac. dermatitis atopica) jest przewlekłą chorobą zapalną skóry, która charakteryzuje się suchą skórą, uporczywym świądem oraz nawracającymi zmianami skórnymi, zwanymi wypryskiem atopowym. Osoby z AZS mają nieprawidłową warstwę lipidową skóry, która u osób zdrowych tworzy szczelną barierę między środowiskiem a naskórkiem. Na skutek zaburzeń nawodnienia skóry i rozluźnienia połączeń pomiędzy budującymi ją komórkami, skóra osób z atopowym zapaleniem skóry nie stanowi już szczelnej bariery dla drobnoustrojów, alergenów i innych czynników. Objawy AZS rozwijają się po kontakcie z uczulającym alergenem, czyli obcej substancji znajdującej się w środowisku zewnętrznym. AZS nie jest chorobą, którą można się zarazić od innej osoby. W przypadku chorych na atopowe zapalenie skóry często obserwuje się podwyższone poziomy przeciwciał klasy IgE, które są skierowane przeciwko alergenom zawartym w pokarmach lub alergenom wziewnym. Atopowe zapalenie skóry jest alergiczną chorobą, która zazwyczaj rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie (zazwyczaj przed ukończeniem piątego roku życia) i charakteryzuje się tendencją do nawrotów, nawet po dłuższym okresie bezobjawowym. Przyczyny AZS najczęściej są genetyczne, wyprysk atopowy występuje dwukrotnie częściej u dzieci, których oboje rodzice mają alergię. Dorośli chorują na atopowe zapalenie skóry zadecydowanie rzadziej niż dzieci. AZS a atopia Atopią nazywamy wrodzoną predyspozycję do występowania reakcji alergicznych po kontakcie z uczulającym antygenem. Układ immunologiczny u osób z atopią jest nadwrażliwy i nastawiony na zwalczanie nawet nieszkodliwych antygenów, co powoduje powstanie stanu zapalnego. Atopia jest związana z występowaniem objawów atopowego zapalenia skóry, astmy oskrzelowej, alergii pokarmowych oraz alergicznego nieżytu nosa czy zapalenia spojówek. Choroby te mogą ze sobą wzajemnie współistnieć. Atopowe zapalenie skóry – objawy u dzieci i dorosłych Do objawów atopowego zapalenia skóry zalicza się: nasilony świąd skóry, suchą skórę na całej powierzchni ciała, zmiany skórne, które najczęściej lokalizują się na powierzchniach zgięciowych kończyn (dół łokciowy, nadgarstki, dół podkolanowy) i mają postać grudek, krostek oraz zmian rumieniowych, symptomy wyprysku atopowego często lokalizują się na dłoniach i stopach, nawracające zapalenia spojówek, cienie pod oczami, zapalenie warg, rodzinne występowanie objawów, pojawienie się pierwszych oznak we wczesnym dzieciństwie, przewlekły charakter oraz częste nawroty objawów, objawy rogowacenia okołomieszkowego, podwyższony poziom przeciwciał IgE we krwi oraz dodatni wynik punktowych testów skórnych, występowanie świądu skóry po spożyciu uczulających pokarmów, złą tolerancję odzieży z wełny, która zaostrza objawy wyprysku atopowego, biały dermografizm – jest to reakcja paradoksalna skóry, która po zadrapaniu nie reaguje zaczerwienieniem jak u większości osób, ale zblednięciem, objaw „polakierowanych paznokci”, które są gładkie i błyszczące, na skutek częstego pocierania i drapania w wyniku nasilonego świądu skóry. Polecane dla Ciebie emulsja, podrażnienie, zaczerwienienie, suchość, świąd, pieczenie, atopowe zapalenie skóry, bez parabenów, dla alergików zł krem, suchość, świąd, atopowe zapalenie skóry, alergia, podrażnienie, dla alergików zł olejek, alergia, suchość, świąd, atopowe zapalenie skóry, dla alergików zł krem, podrażnienie, zaczerwienienie, suchość, świąd, pieczenie, atopowe zapalenie skóry, dla alergików zł Przebieg AZS Do pierwszych objawów atopowego zapalenia skóry zalicza się pojawienia się na skórze grudek, zmian rumieniowych, niekiedy pęcherzyków lub sączących się ranek. Z upływem czasu skóra osób cierpiących na AZS staje się pogrubiona, sucha oraz obserwuje się uwydatnienie naturalnych bruzd. Objawy atopowego zapalenia skóry nieco różnią się u dzieci i u dorosłych. U niemowląt oraz i młodszych dzieci najczęściej obserwuje się grudki, pęcherzyki, a niekiedy strupy oraz sączącą się wydzielinę, zwłaszcza na twarzy i głowie. U starszych dzieci najczęstszymi objawami AZS są suche, łuszczące się grudki zwłaszcza na wewnętrznej stronie nadgarstków, łokci i dołów podkolanowych. Wyprysk atopowy u dorosłych występuje dużo rzadziej niż u dzieci i objawia się zmianami grudkowymi na twarzy, karku, stopach i dłoniach. Warto pamiętać, że objawy AZS mogą występować również w innych lokalizacjach, a w ciężkich przypadkach zajmują całą skórę. Atopowe zapalenie skóry charakteryzuje się występowaniem okresów zaostrzeń objawów skórnych oraz ich remisji, czyli zanikania. W przypadku zaostrzenia AZS obserwuje się pojawianie się zmian rumieniowych, które są wyraźnie odgraniczone od skóry, a także grudek, pęcherzyków i nadżerek na skórze. Charakterystycznym objawem jest lichenifikacja, czyli wzmożony rysunek linii skórnych oraz bruzd. Diagnostyka i leczenie AZS Atopowe zapalenie skóry rozpoznaje się na podstawie charakterystycznych objawów skórnych oraz wywiadu chorobowego, zwłaszcza występowania alergii u rodziców. Leczenie AZS jest procesem długotrwałym i wymaga dużo cierpliwości oraz systematyczności. Niestety, zaostrzenia objawów skórnych obserwuje się także w przypadku prawidłowej pielęgnacji skóry oraz unikania kontaktu z uczulającymi alergenami. Najważniejszym zadaniem leczenia atopowego zapalenia skóry jest przywrócenie szczelności warstwie lipidowej naskórka poprzez zapobieganie przesuszaniu skóry. Podstawowymi preparatami, których używanie jest niezbędne do odpowiedniej pielęgnacji skóry atopowej, są emolienty, które zapobiegają utracie wody ze skóry i jej nadmiernemu przesuszaniu. Warto pamiętać także o stosowaniu preparatów natłuszczających podczas kąpieli oraz zaraz po niej. W przypadku nasilonego świądu skóry w przebiegu AZS zaleca się stosowanie preparatów przeciwświądowych (zwłaszcza leków z grupy antyhistaminowych). Obecnie dostępne są także preparaty zmniejszające świąd (np. z mentolem) w formie spray’ów do skóry, pianek czy żeli. Podczas zaostrzenia atopowego zapalenia skóry stosuje się glikokortykosteroidy miejscowo na zmiany skórne w postaci maści, kremów czy żeli. Należy pamiętać, jednak że sterydy powinny być stosowane krótko i w najmniejszej wystarczającej ilości na skórę, gdyż ich długotrwałe stosowanie bez przerw może prowadzić do powikłań skórnych takich jak ścieńczenie i zanik skóry czy rozszerzenie naczyń krwionośnych. W leczeniu zaostrzenia AZS glikokrtykosteroidy często są łączone z antybiotykami oraz substancjami przeciwgrzybicznymi, zwłaszcza w przypadku zakażenia skóry bakteriami i grzybami. Niekiedy konieczne jest podanie antybiotyków i glikokortykosteroidów doustnie. Do innych leków zalecanych w terapii atopowego zapalenia skóry (zwłaszcza objawów występujących na twarzy, dekolcie czy fałdach skórnych) zalicza się takrolimus i pimekrolimus, które należą do grupy leków inhibitorów kalcyneuryny i osłabiają odpowiedź zapalną w skórze, łagodząc objawy wyprysku atopowego. Osoby z ciężkim atopowym zapaleniem skóry mogą być leczone naświetlaniem skóry lampami ultrafioletowymi lub silnymi lekami, które działają na układ immunologiczny (cyklosporyna, metotreksat czy azatiopryna). Domowe sposoby w leczeniu AZS Do domowych sposobów łagodzących objawy oraz zapobiegających zaostrzeniom atopowego zapalenia skóry zalicza się: Unikanie długotrwałych kąpieli, gdyż chlorowana woda wysusza skórę. Stosowanie preparatów nawilżających i natłuszczających, zwłaszcza podczas kąpieli i tuż po niej. Unikanie stosowania tradycyjnych mydeł, płynów do kąpieli i kosmetyków zapachowych. Regularne stosowanie preparatów emolientowych. Używanie kremów i maści zawierających mocznik lub kwas salicylowy (nie jest zalecany u dzieci), które zmiękczają skórę i zapobiegają jej pogrubianiu się. Stosowanie preparatów przeciwświądowych, np. z zawartością mentolu. Używanie specjalnych proszków i płynów do płukania przeznaczonych dla alergików. Unikanie moczenia rąk i kontaktu skóry z detergentami (zwłaszcza podczas sprzątania), zakładanie rękawiczek ochronnych. Noszenie przewiewnej odzieży, wykonanej z naturalnych materiałów, unikanie odzieży z wełny, która drażni skórę. Unikanie przegrzewania skóry. Czy AZS jest wyleczalne? Atopowe zapalenie skóry u dzieci najczęściej ustępuje samoistnie w wieku przedszkolnym. Niekiedy jednak objawy AZS mogą nawracać do wieku dorosłego. Atopowe zapalenie skóry jest chorobą powstającą na skutek defektu skóry i zaburzenia jej szczelności, przez co objawy wyprysku atopowego mogą pojawiać się nawet po wielu latach bez zaostrzeń. Osoby z atopią mają większą skłonność do występowania innych chorób alergicznych, takich jak astma oskrzelowa, alergiczny nieżyt nosa oraz alergie pokarmowe. Pielęgnacja skóry z AZS – jak złagodzić świąd? Co można, a czego nie? Podstawą pielęgnacji skóry atopowej jest stosowanie preparatów nawilżających i natłuszczających. Dzięki nim możliwe jest zatrzymanie wody w skórze, co równocześnie zapobiega jej nadmiernemu przesuszaniu, które powoduje świąd. Do substancji łagodzących swędzenie skóry zalicza się leki antyhistaminowe czy preparaty zawierające mentol, o których wspomniano wyżej. Należy unikać drapania skóry, gdyż powoduje to powstanie uszkodzeń skóry i wzrost ryzyka nadkażenia bakteryjnego lub grzybiczego. Pielęgnacja skóry z AZS u dzieci i dorosłych Pielęgnacja skóry atopowej u osób dorosłych zależna jest od rozległości oraz nasilenia zmian skórnych. Główną rolę w leczeniu oraz profilaktyce zaostrzeń AZS odgrywa systematyczne i regularne stosowanie preparatów emolientowych oraz unikanie kontaktu z czynnikami uczulającymi. Skóra atopowa powinna być smarowana 3–4 razy dziennie, aby osiągnąć dobre efekty. Należy wybierać kosmetyki przeznaczone do skóry atopowej, które nie zawierają substancji uczulających. W przypadku zaostrzenia objawów atopowego zapalenia, które objawia się powstawaniem grudek, zmian rumieniowych czy nasilonej lichenifikacji ze świądem, zaleca się zastosowanie preparatów o działaniu przeciwzapalnym, zwłaszcza glikokortykosteroidów lub inhibitorów kalcyneuryny miejscowo na skórę. Inhibitory kalcyneuryny można także stosować profilaktycznie w celu zapobiegania zaostrzeniom choroby, zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku nasilonego świądu skóry warto zastosować leki o działaniu przeciwświądowym takie jak leki antyhistaminowe, zwłaszcza I generacji, które dodatkowo mają działanie uspakajające oraz nasenne. Żywienie a AZS Osoby z atopowym zapaleniem skóry, powinny być zbadane pod kątem ewentualnych alergii pokarmowych, gdyż dieta ma znaczący wpływ na przebieg i nasilenie AZS. Do najczęściej uczulających pokarmów u dzieci zalicza się białka mleka krowiego, białko i żółtko jaja kurzego, pszenicę, soję oraz orzeszki ziemne, natomiast u dorosłych pszenicę, jabłka, orzechy, seler, owoce morza oraz cytrusy. Prawidłowa dieta pozwala złagodzić objawy atopowego zapalenia skóry, dlatego osoby ze stwierdzoną alergią pokarmową powinny stosować dietę eliminacyjną, która wyklucza spożywanie uczulających pokarmów. Jeśli objawy alergiczne nie pojawiają się zaraz po spożyciu uczulającego pokarmu, można wykonać próbę prowokacyjną, która polega na wyeliminowaniu danego pokarmu na okres 4–6 tygodni oraz doustnej prowokacji tym pokarmem. Jeśli objawy AZS nawrócą po ponownym wprowadzeniu danego pokarmu do diety, jest to sygnał, że organizm nie toleruje danego składnika pokarmowego i powinien on być wykluczony z dalszej diety. Sprawdź, jak powinna wyglądać dieta przy AZS. Nieleczone AZS – powikłania Do najczęstszych powikłań nieleczonego lub nieprawidłowo leczonego atopowego zapalenia skóry zalicza się rozległe infekcje skóry spowodowane zakażeniem gronkowcem złocistym lub wirusem opryszczki zwykłej. W przypadku rozległych zmian przebiegających z powstawaniem nadżerek i strupów mogą pozostać blizny na skórze. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Guzy, stłuczenia i siniaki – co na nie stosować? Guzy, stłuczenia, siniaki i obrzęki – jakie środki warto mieć pod ręką, aby urazy goiły się szybciej? Podpowiadamy. Makrogole – czym są? Działanie przeczyszczające, zastosowanie, przeciwwskazania Makrogole to dobrze tolerowane i bezpieczne w stosowaniu preparaty, które wykorzystuje się w przypadku zaparć zarówno tych długotrwałych, jak i sporadycznych. Powodują zwiększenie objętości płynów w świetle jelit oraz wywołują działanie przeczyszczające. Czy kobiety w ciąży i dzieci mogą stosować makrogole, jakie są skutki uboczne zażywania tych leków, a także jak długo może być prowadzona terapia z wykorzystaniem PEG? Oparzenie meduzy – co robić? Wakacyjna kąpiel dla niektórych może skończyć się przykrym i dość bolesnym doświadczeniem za sprawą parzących, galaretowatych parasolek, swobodnie pływających w toni wodnej, czyli meduz. Do obrony oraz chwytania pokarmu używają parzydełek, zawierających jad, którego siła działania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju meduzy. Po czym można rozpoznać, że oparzyła nas meduza? Dowiedz się, co zrobić po oparzeniu meduzą, zwłaszcza jeśli planujesz zagraniczne wakacje nad wodą. DEET – co to jest, dlaczego odstrasza komary i kleszcze? Bezpieczeństwo sprayu na owady DEET jest repelentem otrzymanym syntetycznie. Działanie tego preparatu polega na zaburzaniu węchu owadów, które nie są w stanie odebrać i zakodować zapachu kwasu mlekowego, będącego składnikiem potu potencjalnego żywiciela. Jak poprawnie stosować DEET, czy dzieci i kobiety w ciąży mogą bezpiecznie z niego korzystać i czy DEET na komary może być szkodliwy dla zdrowia? Zastrzyki z kwasu hialuronowego – czym są iniekcje dostawowe i kiedy należy je stosować? W niechirurgicznym leczeniu artrozy i chorób chrząstki stawowej stosowana jest dostawowa suplementacja kwasu hialuronowego (HA), czyli wiskosuplementacja. Zazwyczaj iniekcje dostawowe dotyczą stawów kolanowego oraz biodrowego. W aptekach oraz przychodniach dostępne są liczne preparaty do wiskosuplementacji kwasem hialuronowym. Produkty te różnią się usieciowaniem oraz masą cząsteczkową HA. Który preparat wybrać, jaka jest różnica między zastrzykami z kwasem hialuronowym a preparatami zawierającymi kolagen? Jak złagodzić ból pleców? Domowe sposoby i leki apteczne Ból pleców może dotyczyć każdego odcinka kręgosłupa, jednak zazwyczaj występuje ból krzyża, który pojawia się w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Zakłada się, że w populacji do 40 roku życia ponad 70% osób cierpiało na ból krzyża, natomiast drugiego najczęściej występującego bólu pleców – w odcinku szyjnym doświadczyła minimum połowa populacji. Jak poradzić sobie z bólem pleców, jakie leki wybrać i które z domowych sposobów mogą uśmierzyć ból? Co na alergię? Skuteczne leki i domowe sposoby na alergię Alergia może dotyczyć niemowlaka, dziecka i osoby dorosłej. Niestety problem ten doskwiera coraz większej ilości osób na całym świecie. Lekceważenie objawów alergii może doprowadzić do groźnych komplikacji, takich jak np. przewlekła obturacyjna choroba płuc. Wsparcie w leczeniu alergii mogą stanowić metody naturalne oraz wypracowanie schematu zachowań ograniczających kontakt z alergenami. Dostępne są również leki i preparaty na alergię, które można kupić w aptece także bez recepty. Stosowane właściwie, czyli konsekwentnie i zgodnie z zaleceniami, mogą pomóc zwalczyć dokuczliwe objawy alergii. Apteczne testy do wykrywania zakażenia Helicobacter pylori z kału i krwi Zakażenie Helicobacter pylori jest często diagnozowaną infekcją przewodu pokarmowego, która jednak w niewielkim procencie przypadków daje objawy, takie jak ból nadbrzusza, nudności czy wymioty. Diagnozę stawia się najczęściej na podstawie wyniku testu ureazowego, dla którego alternatywą od pewnego czasu są domowe testy na obecność zakażenia h. pylori z krwi lub kału. Czy są one wiarygodne, jak je przeprowadzić i jak interpretować ich wynik? Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Zerwanie więzadeł kostki jest bardzo częstym urazem, szczególnie w sporcie i podczas lodu. Musisz uważać, aby nie doznać obrażeń. [1], [2], [3], [4], [5], [6] Przyczyny pęknięcia więzadła kostnego Podczas chodzenia kostka przejmuje ciężar ciała. Staw skokowy ma wyjątkową strukturę, a fakt, że często doznajemy obrażeń, można wyjaśnić naszym sposobem życia. Poruszamy się niewiele i z tego powodu uzyskujemy pęknięcie więzadeł kostkowych nawet przy małych upadkach. Ciężar urazu zawsze zależy od wieku. Im starsza osoba, tym większe ryzyko obrażeń. Przyczyną urazu może być chodzenie po piętach lub uprawianie sportów: bieganie, skakanie. Niektórzy ludzie mają po prostu tak specjalną strukturę więzadeł, która sprawia, że są rozciągliwe. [7], [8], [9] Objawy pęknięcia więzadła kostnego Zerwaniu więzadeł kostki towarzyszy ból, obrzęk i niestabilność w tym obszarze. Nawet jeśli nie ma silnego obrzęku, wymagane jest leczenie. Przy ponownym urazie obrzęk może nie występować, ale uczucie niestabilności jest wzmacniane. Po całkowitym zerwaniu więzadła ból jest nie do zniesienia i niemożliwe staje się chodzenie. Jest obrzęk kostki i hemarthrosis - krwotok w stawie. Na zdjęciu rentgenowskim można znaleźć fragmenty tkanki kostnej, które znikają po uszkodzeniu więzadła. Całkowite rozerwanie więzadła często towarzyszy podwichokom i zwichnięciach stawu skokowego. Przy łatwiejszych urazach (drugim stopniu rozerwania, częściowym zerwaniu) można chodzić, ale pacjent odczuwa umiarkowany ból podczas chodzenia, kulejąc. Częściowe zerwanie więzadeł kostkowych Jak wynika z tytułu, staw skokowy łączy stopę i goleń i zapewnia osobie prostą nogę. Jeśli podejrzewasz, że pęknięcia więzadeł kostkowych, nawet częściowe, musisz natychmiast przymocować lód do uszkodzonego miejsca. Leczenie częściowego zerwania więzadeł należy rozpocząć natychmiast po urazie. Czas trwania leczenia, zwykle do 3 tygodni. Operacja przywrócenia więzadła nie jest wymagana. Wystarczy założyć elastyczny bandaż lub język. Postaraj się postawić stopę jak najwyżej, na przykład na kilku poduszkach. Ból zmniejszy się. Podczas leczenia nie można iść do sauny i kąpieli. Masaż i ćwiczenia są pokazywane w fazie rehabilitacji. Rozpoczyna się już w jeden dzień z przerwą 1 stopnia. W drugim stopniu - po 2-3 dniach należy rozpocząć wykonywanie ćwiczeń. NLPZ nie mogą być stosowane przez więcej niż 10 dni. Diklofenak, Ibuprofen, zwiększa ryzyko wystąpienia wrzodu żołądka. 100-150 mg diklofenaku w tabletkach należy podzielić na 2-3 dawki. Dzieciom dawkę oblicza się w następujący sposób: 1-2 mg / kg masy ciała dziecka. Należy również podzielić dawkę na 2 podzielone dawki. Gdzie boli? Skutki pęknięcia więzadła kostnego Pęknięcie kostki może prowadzić do podwichnięcia i zwichnięcia, często uraz ten towarzyszy również złamaniom. Konsekwencje niewłaściwego leczenia pęknięcia więzadła kostnego mogą przez wiele lat niepokoić pacjenta. Najczęściej manifestują się one niestabilnością stawu lub rozwojem artrozy, stanu, w którym chrząstka stawowa jest przedwcześnie zużyta. Potrzebujesz tylko prawidłowej diagnozy na czas. [10], [11], [12], [13], [14] Rozpoznanie pęknięcia więzadła kostnego Rozpoznanie urazu rozpoczyna się od przesłuchania pacjenta. Lekarz ocenia mechanizm urazu. Jeśli kostka jest uszkodzona, pacjent słyszy chrupnięcie lub pęknięcie, odczuwa ból i staje się świadomy, że w stawie wystąpił krwotok, pojawia się obrzęk, czasem wielkość kurzego jaja. Na zdjęciu rentgenowskim, jeśli nie ma odrywania więzadła, nie ma zmian. Jeśli istnieje oderwanie więzadła, widać fragmenty tkanki kostnej, które znikają wraz z wiązką. Dlatego najbardziej pouczającą metodą badania podejrzanego pęknięcia więzadła jest MRI. Jeśli nie ma możliwości wykonania MRT, wydać USG. [15], [16], [17], [18], [19], [20] Co trzeba zbadać? Jak zbadać? Z kim się skontaktować? Leczenie pęknięcia więzadła kostnego Urazy kostki - problem wielu sportowców, a nie tylko ich. Fizycznie nieprzygotowani ludzie często doznają obrażeń z powodu osłabienia mięśni i tkanki łącznej. Co zrobić z tą kontuzją? Pierwszego dnia musisz zawsze stosować lód przez 10 minut co godzinę. Palce nie powinny być głupie i zimne. Tabletki Ibuprofenu można pić, dzieląc dawkę 1,6 kilka razy. Mogą występować działania niepożądane w postaci nudności, zaparcia, biegunki, bólu głowy. Nie używaj do uśmierzania bólu Ibuprofenu, jeśli masz wrzód żołądka lub chorobową nerkę lub wątrobę z wyraźnym zaburzeniem pracy. Możesz użyć maści mentolowej do miejscowego leczenia. Wystarczy nałożyć pasek maści na uszkodzenia i przetrzeć. Będzie chłodzić i łagodzić ból. Od 4 dni rozpoczynamy masaż, fizjoterapię i wspólny rozwój, ale nie przez ból. Stań na palcach i wróć 20 razy. Stopniowo zwiększaj obciążenie. Za tydzień lub nieco później możesz zacząć trochę biegać, jeśli uprawiasz jakiś sport. Odzyskiwanie po pęknięciu więzadła kostnego Pęknięcie stawów skokowych można wyleczyć za pomocą ćwiczeń, ale trzeba je rozpocząć, tylko wtedy, gdy ostry ból już minął. Jeśli więzadła są uszkodzone, poczucie równowagi zostaje zakłócone, musimy je przywrócić. Żaden masaż i rozgrzewka nie sprzyjają temu, tylko wychowanie fizyczne. Po usunięciu gipsu na chwilę trzeba jeszcze założyć bandaż. Oto kilka ćwiczeń. Wciśnij fitball do ściany, przykucnij, trzymając piłkę. Przejdź się po pokoju, obracając piętami. Leżąc na plecach, wykonaj ćwiczenie "rower". Siedząc na krześle, potocz piłkę na podłodze. Wspieraj pięty, wyciągnij skarpetę dla siebie i siebie. Obróć stopę, siedząc na podłodze. Siedząc na stole, powiesić nogi. Zawiesić 1 kg ciężaru na nodze i unieść go palcem. Połóż szmatkę na podłodze, złap ją bolącymi nogami i podnieś. Zapobieganie pęknięciu więzadła kostnego Pęknięcie stawów skokowych można łatwo zapobiec, jeśli przestrzegane są pewne warunki: Noś wygodne, wygodne buty i zostawiaj obcasy na specjalne okazje. Zaangażuj się w wzmacnianie mięśni wyprostnych, nie pozwalaj na zanik mięśni. Podczas uprawiania sportu wybierz wysokie trampki z twardym grzbietem i sztywnym podparciem łuku. Pamiętaj, że u kobiet więzadła są słabsze, a ryzyko urazu jest wyższe. Uważaj też, jeśli masz wysoki łuk stopy lub inną długość nóg. Z diagnozą "pęknięcia więzadła kostnego" można odzyskać całkowicie bez żadnych konsekwencji, jeśli skontaktujesz się z centrum ratunkowym na czas i postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Ból ucha u dziecka jest dolegliwością bardzo nieprzyjemną i może być powodowany zarówno z chorobami uszu ale też czasem jest wynikiem chorób innych narządów. U niemowląt i młodszych dzieci ta dolegliwość występuje dosyć często ze względu za mniejszą odporność i pewne różnice w budowie ucha. spis treści 1. Przyczyny bólu ucha u dziecka 2. Objawy bólu ucha 3. Jak leczyć ból ucha u dziecka 1. Przyczyny bólu ucha u dziecka Ucho u dzieci stanowi doskonałe wrota dla wnikania patogenów zarówno wirusowych jak i bakteryjnych. Jest to spowodowane nieco inną budową ucha środkowego niż u dorosłych w którego skład wchodzą: błona i jama bębenkowa, kosteczki słuchowe, powierzchnia zewnętrza okienka owalnego oraz trąbka słuchowa nazywana inaczej trąbką Eustachiusza. Właśnie to budowa trąbki słuchowej u dzieci predysponuje je do częstszego występowania infekcji, a w następstwie do pojawiania się bólu ucha u dziecka. Przebiegając poziomo łączy ona jamę bębenkową i gardło. Jest szeroka i krótka a jej wejście do gardła jest stale otwarte więc zarazki mogą swobodnie przemieszczać się z gardła. Zobacz film: "#dziejesienazywo: Czy warto wykonywać badania profilaktyczne?" Do głównych przyczyn bólu ucha u dzieci należą: zapalenie ucha środkowego – które pojawia się na skutek zakażenia Streptococcus pneumoniae i Haemophilus influenzae, zapalenie gardła, zapalenie krtani, przewlekłe zapalenie zatok, przerośnięty trzeci migdał, który zatyka ujście trąbki słuchowej, niedrożność trąbki Eustachiusza powodowana obrzękiem alergicznym, zakażenia wirusami paragrypy, grypy, adenowirusami, rhinowirusami, nieprawidłowości anatomiczne, takie jak przerost podniebienia, ekspozycja dziecka na dym papierosowy. Ból ucha u dziecka może powodować niepokój 2. Objawy bólu ucha Na ból ucha u dziecka składają się nie tylko nieprzyjemne doznania związane z uszkodzeniem tkanek ucha ale też reakcja emocjonalna, która dodatkowo potęguje ten stan. U małych dzieci często ciężko określić czy ten rodzaj bólu jest spowodowany chorobami ucha gdyż nie są one w stanie wskazać miejsca bólu. Symptomy mogące być wskazówką w diagnostyce chorób uszu objawiających się bólem ucha u dziecka to: gorączka, niepokój, płaczliwość, zaburzenia snu, wymioty, biegunki, często pojawia się równie niewielka ilość ropnej wydzieliny. 3. Jak leczyć ból ucha u dziecka Leczenie bólu ucha u dziecka musi rozpocząć się od lekarza pediatry lub laryngologa. Laryngolog może przeprowadzić dokładniejsze badania diagnostyczne które pozwolą stwierdzić przyczyn pojawienia się bólu ucha u dziecka. Jeśli ból jest bardzo silny to na ogół podawane są leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. W przypadku dzieci poniżej dwóch lat podawanie jakichkolwiek leków nie może odbywać się bez wiedzy lekarza. Jeśli natomiast ból ucha u dziecka występuje u starszaka i nie jest on bardzo nasilony to dopuszczalne jest podanie leków przeciwbólowych a następnie wizyta u lekarza. Wprowadzenie antybiotyków do leczenia następuje wtedy gdy dziecko ma więcej niż pół roku, gorączkę, a dodatkowo nastąpił wyciek ropny z ucha. W niektórych przypadkach konieczne jest wykonanie paracentezy czyli nacięcia błony bębenkowej przez co wydzielina ropna ma ujście a pacjent odczuwa natychmiastową ulgę, a ból ucha u dziecka widocznie maleje. Dodatkowo próbkę wydzieliny poddaje się badaniu bakteriologicznemu. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Fot. Tharakorn / Getty Images Wysypka na ramionach u dzieci i dorosłych osób może być objawem alergii, atopowego zapalenia skóry, a w rzadszych przypadkach – chorób zakaźnych czy infekcji. Najlepiej, jeśli każda zmiana na skórze jest konsultowana z lekarzem dermatologiem, w celu wykrycia jej przyczyn i dopasowania właściwego leczenia. Jeśli wysypka na ramionach nie ma podłoża chorobowego i ta opcja została wykluczona przez specjalistę, może się zdarzyć, że pomocne okażą się zabiegi kosmetyczne. Wszystko zależy od tego, z jakimi zmianami mamy do czynienia: krostkami, grudkami, pęcherzami czy rumieniem. Wysypka na ramionach – kiedy się pojawia? Bardzo często wysypka na ramionach pojawia się wyniku kontaktu skóry z odzieżą, nasila się zwłaszcza po siłowni i może wystąpić jednocześnie na plecach i brzuchu. To objaw reakcji na pot lub kontakt z materiałem, z którego wykonane jest ubranie. Można zaobserwować, że liczba krostek nasila się w okresie jesienno-zimowym, kiedy krótkie i przewiewne koszulki zamieniane są na swetry z długim rękawem, które nie gwarantują tak dużego dostępu powietrza do skóry. Zwykle poza nieestetycznym wyglądem wysypka na ramionach nie powoduje żadnych objawów dodatkowych i nie wpływa na kondycję organizmu. Niestety ciężko się jej pozbyć. Zdecydowanie należy dbać o higienę i zmianę przepoconego ubrania na suche, np. po treningu na siłowni. Jeśli obserwuje się bardziej widoczne wykwity po wizycie w sali fitness, warto nie ćwiczyć bezpośrednio na matach, których używają wszyscy, ale wziąć z domu własny ręcznik. Pomocne są też zabiegi kosmetyczne, które złuszczają naskórek, powodując, że wykwity stają się mniej widoczne. Latem z kolei warto wystawiać ramiona na działanie promieni słonecznych – oczywiście smarując je wcześniej kremem z odpowiednim filtrem. Wysypka na plecach i ramionach a atopowe zapalenie skóry Wysypka na plecach i ramionach może być wywołana przez atopowe zapalenie skóry, które ma podłoże genetyczne. Delikatne zmiany na skórze są skutkiem kontaktowej reakcji alergicznej, którą traktuje się obecnie jako jedną z chorób cywilizacyjnych XXI w. Wywołują ją nawet najmniejsze dawki alergenu, gdyż układ odporności niewłaściwie na nie odpowiada, wytwarzając nadmierną ilość przeciwciał IgE. W takich sytuacjach reakcja jest zdecydowanie nadmierna i może pojawić się nagle, np. na skutek kontaktu z pyłkami roślin, sierścią i innymi rodzajami substancji używanych do prania, czyszczenia czy pielęgnacji. Charakterystycznymi objawami są, poza krostkami, nadmierna suchość skóry i zaczerwienienie. Mimo że najczęściej wykwity pojawiają się na szyi, w zgięciu kolan czy ramion, to mogą rozprzestrzeniać się również na ramiona i plecy. Objawy mogą się nasilać, powodując kolejne kaskadowe reakcje organizmu. U dzieci do 2. roku życia choroba daje tylko niewielkie symptomy skórne, które zwykle na początku widoczne są na policzkach. Jest trudna do rozpoznania, zwłaszcza u niemowląt i małych dzieci, których skóra jest bardzo podatna na działanie czynników zewnętrznych. Dlatego też rodzice nigdy nie powinni stawiać samodzielnie diagnozy, ale skontaktować się z pediatrą lub dermatologiem. Ponieważ atopowe zapalenie skóry jest bardzo często diagnozowane, aby zmniejszyć objawy, należy stosować kosmetyki dedykowane do tego typu cery, które bardzo łatwo znaleźć w aptekach i popularnych drogeriach. Dziś producenci prześcigają się w odpowiadaniu na każdą potrzebę konsumentów, tworząc całe linie przeznaczone do walki z konkretnym problemem dermatologicznym. Zobacz film i sprawdź jakie funkcje pełni skóra człowieka: Zobacz film: Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Źródło: Bez skazy Wysypka na plecach i ramionach na skutek alergii pokarmowej Wysypka na plecach i ramionach może oznaczać alergię pokarmową. Zwłaszcza jeśli na ramionach pojawiają się czerwone i swędzące krostki. Nie należy ich bagatelizować i leczyć własnymi sposobami. Mogą oznaczać jedną z nietolerancji pokarmowych, np. na laktozę czy gluten. Specjaliści podkreślają, że nietolerancja glutenu jest chorobą cywilizacyjną, tymczasem ciężko wyeliminować substancję, która obecna jest w większości produktów. Gluten jest białkiem, które zawierają nasiona zbóż, wędliny, słodycze, a nawet napoje. Obecnie coraz częściej diagnozuje się jego nietolerancję u osób w różnym wieku. Wszelkie alergie pokarmowe mogą wywołać nieprawidłową pracę układu trawiennego, która objawia się zmianami widocznymi na skórze. W pierwszej kolejności wypryski pojawiają się właśnie na ramionach i twarzy. Zdarza się, że w przypadku postępującego np. stanu zapalnego w jelitach, objawy będą się pogłębiać, dlatego warto obserwować organizm, aby wiedzieć, kiedy niepokojące symptomy się zaostrzają. Nigdy nie można eksperymentować na własną rękę z leczeniem. Znacznie lepszy efekt da konsultacja ze specjalistą. Zwłaszcza jeśli poza objawami skórnymi występują dodatkowo towarzyszące im bóle brzucha, zawroty głowy, nudności i ogólne uczucie osłabienia organizmu. Przyczyny i istota schorzenia Zapalenie ucha środkowego częściej występuje u dzieci niż u dorosłych. Jednym z powodów jest niedojrzały jeszcze układ immunologiczny (większa podatność na infekcje). Innym powodem może być przerost trzeciego migdałka, przebywanie w pomieszczeniach zanieczyszczonych dymem papierosowym, zbyt rzadkie przebywanie na świeżym powietrzu, oraz uwarunkowania anatomiczne. Trąbka Eustachiusza (przewód łączący ucho środkowe z gardłem) jest u dzieci krótsza i położona bardziej pionowo. Przy katarze wydzielina może przedostawać się z gardła lub nosa do ucha. Utrudniony odpływ wydzieliny sprawia, że uwięzione w uchu środkowym drobnoustroje (bakterie, wirusy) namnażają się, wywołując stan zapalny. Często też powodem infekcji uszu może być alergia pokarmowa. Produktami uczulającymi są najczęściej: mleko, ser i inne produkty nabiałowe. Niedobór cynku i witaminy A z kolei skutkuje zmianami w komórkach ucha środkowego, co prowadzi do gromadzenia w nim płynu. Objawy U niektórych dzieci zapalenie ucha środkowego przebiega bez objawów. Dopiero wystąpienie ropnego wycieku z ucha sygnalizuje chorobę. Najczęściej jednak objawy są łatwe do zinterpretowania. Dzieci są wtedy płaczliwe, pobudzone, nie mogą spać, niemowlęta trą główką o poduszkę, przerywają ssanie, starsze trzymają się za bolące ucho. Zwykle przy zapaleniu ucha występuje wysoka gorączka, a czasem wymioty. Tradycyjne metody leczenia Zapaleniu ucha środkowego towarzyszy ból i gorączka. Z tego powodu uzasadnione jest zastosowanie u dzieci leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych, takich jak ibuprofen lub paracetamol. Jako leczenie wspomagające można również zastosować olejek kamforowy. Należy wcierać 1-2 krople olejku z tyłu małżowiny usznej 3 razy dziennie. Wykazuje on działanie rozgrzewające. Nie wolno podawać do ucha jakichkolwiek kropel, bez zaleceń lekarza, gdyż możesz trwale uszkodzić błonę bębenkową dziecka. W ten sposób może dojść nawet do głuchoty. Obserwuj czujnie dziecko. Okres „uważnego wyczekiwania” wynosi 48-72 godziny. Przeczytaj też: Jak bezpiecznie dawkować paracetamol u dzieci? Jeżeli po okresie „uważnego wyczekiwania”, nie ustąpią objawy zapalenia ucha środkowego lub w przypadku, gdy dziecko ma mniej niż 2. lata (24. miesiące), występuje silny ból ucha lub gorączka 39˚C, należy natychmiast zgłosi się do lekarza. Naturalne metody leczenia Przeczytaj też: Zioła jako naturalne antybiotyki Jedną z naturalnych metod leczenia zapalenia ucha środkowego jest stosowanie kropli nalewki sporządzonej z Babki zwyczajnej (Plantago maior). Nalewka ta skutecznie niweluje dokuczliwe objawy zapalenia. - Olejki eteryczne w postaci kropli do ucha Zmieszać 5 części olejku lawendowego z 95 częściami oleju lnianego, lub z zachowaniem takich samych proporcji olejek szałwiowy z olejem lnianym. Krople należy stosować do każdego ucha o ile nie pojawi się wysięk. - Okład z cebuli Jedną cebulę kroimy na plastry, zawijamy je w ręcznik papierowy i ogrzewamy nad parą wodną, następnie naciskamy, tak aby cebula puściła sok, przykładamy do bolącego ucha, przymocowując opaską lub szalem. Ważne jest, aby kompres objął też rejon za uchem. Dzięki temu ustąpi obrzęk śluzówek nosa i gardła oraz dokuczliwy ból ucha. Inne zalecenia Dzieciom chorym na zapalenie ucha można podawać witaminę C w dawce 1000 mg trzy razy dziennie oraz cynk w dawce 15 mg dziennie (nie dłużej jednak niż dwa - trzy tygodnie). Niezwykle skuteczne w leczeniu ostrych i gwałtownie rozwijających się stanów zapalnych ucha, są preparaty homeopatyczne szczególnie Bellladonna. Watro też zmodyfikować dietę dziecka. W czasie leczenia należy unikać podawania dziecku cukru rafinowanego i oczyszczonych produktów spożywczych. Skuteczność domowych metod walki z bólem ucha (zatykanie otworu słuchowego zewnętrznego, ciepłe lub zimne okłady, rozgrzewanie z użyciem lampy), jak i leków homeopatycznych nie została potwierdzona w prawidłowo przeprowadzonych badaniach z grupą kontrolną. Na podstawie publikacji: Rozpoznawanie i leczenie ostrego zapalenia ucha środkowego u dzieci. Aktualne (2004) wytyczne American Academy of Pediatrics i American Academy of Family Physicians wg. Clinical Practice Guideline: Diagnosis and management of acute otitis media. Pediatrics, 2004; 113: 1451-1465 Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

naderwane ucho u dziecka leczenie